skip to Main Content

Η Εκκλησιαστική, Θεολογική και Ποιμαντική προσωπικότητα του Μητροπολίτου Κωνσταντίας

 Μητροπολίτης  Κωνσταντίας-Ἀμμοχώστου 

Βασίλειος

60  Χρόνια διακονίας καί προσφορᾶς 

στήν Ἐκκλησία  καί στόν ἄνθρωπο

 ὑπό

Σεβ. Μητροπολίτου Μεσσηνίας

Χρυσοστόμου Σαββάτου

Καθηγητοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν.

Ἀποτελεῖ ἰδιαίτερη τιμή γιά μένα ἡ πρόσκληση τήν ὁποία μου ἀπηύθηνε ὁ Μακαριώτατος Ἀρχιεπίσκοπος Νέας Ἰουστινιανῆς καί πάσης Κύπρου κ. Χρυσόστομος προκειμένου νά συμμετάσχω στήν ἐπετειακή ἐκδήλωση γιά τήν συμπλήρωση 60 χρόνων διακονίας καί προσφορᾶς στήν Ἐκκλησία καί στόν ἄνθρωπο ἀπό την ἡμέρα πού περιεβλήθη τό μοναχικό τριβώνιο τοῦ Πανιερωτάτου Βασιλείου Καραγιάννη, πρώτου Μητροπολίτου τῆς ἀρτισυστάτου Μητρο­πό­λεως Κωνσταντίας-Ἀμμοχώστου, καί τόν εὐχαριστῶ πολύ. Ἡ τιμή ὅμως γίνεται συγχρόνως καί ἀγωνία ὅταν καλοῦμαι νά σκιαγραφήσω, ὑπό τήν ἀπειλή τῆς κλεψύδρας τοῦ χρόνου, τήν προσωπικότητα, τό πολυδιάστατο ἔργο καί τήν πολύπτυχο προσφορά τοῦ Μητροπολίτου Βασιλείου, ἑνός ἀπό τούς καταξιωμένους ἱεράρχες ὄχι μόνο τῆς Ἀποστολικῆς Ἐκκλησίας τῆς Κύπρου ἀλλά καί τῆς Πανορθοδόξου Κοινότητας καί Παγχριστια­νι­κῆς Κοινωνίας.

Ὅπως μπορεῖ νά ἐπισημάνει ὁ μελετητής τῆς βιογραφίας τοῦ Πανιερωτάτου Βασιλείου ἀπό τήν πρώτη στιγμή τῆς εἰσόδου του στόν ἱερό κλῆρο, τό ἔτος 1960, ὡς δόκιμος μοναχός στήν Ἱερά Μονή  «Ἀποστό­λου Βαρνάβα» ἕως καί σήμερα πού ὑπηρετεῖ ὡς ἐπίσκοπος καί Μητροπο­λί­της, δύο ἦταν τά στοιχεῖα πού χαρακτηρίζουν τή βιοτή του : ἡ διακονία του στήν Ἐκκλησία καί γιά τήν Ἐκκλησία καί ἡ προσφορά του στόν ἄνθρωπο.

Διακονεῖ τό μοναστῆρι του, τό θυσιαστήριο, τά θεολογικά γράμ­μα­τα, τήν Ἐκκλησία τῆς Κύπρου, τήν διορθόδοξη ἑνότητα, τήν δια­χριστιανική συνεργασία. Διακονεῖ κάθε τι τό ὁποῖο τοῦ ἀναθέτει ἡ Ἐκκλησία, χωρίς ἰδιοτέλεια, γογγυσμό ἤ μεμψιμοιρία ἀλλά πάντοτε μέ ταπείνωση καί ἐπιτυχία. Ὑπηρετεῖ καί προσφέρεται στόν ἄνθρωπο, χω­ρίς διακρίσεις καί ἀποκλεισμούς, γιατί αὐτό εἶναι τό πνεῦμα τῆς Ὀρθό­δοξης Ἐκκλησίας, χωρίς ἀκρότητες καί ἀπολυτοποιήσεις ἀλλά μέ ἀγάπη, ἁπλότητα, καλοσύνη, καί ἀμνησικακία. Ἄλλωστε αὐτό ἀπαιτεῖ πρώτιστα ἡ Ἐκκλησία ἀπό τόν κάθε ποιμένα της : πρέπει νά εἶναι ἀδιάβλητος, νά μήν εἶναι ὑπεροπτικός, εὐέξαπτος, μέθυσος, φιλόνικος καί νά μήν ἐπιδιώκει ἀθέμιτα κέρδη. Ἀντίθετα πρέπει νά εἶναι φιλόξενος, ν’ ἀγαπάει τό καλό, νά εἶναι συνετός, δίκαιος, εὐσεβής νά κυριαρχεῖ στόν ἑαυτό του, νά καθοδηγεῖ σύμφωνα μέ τή σωστή διδασκαλία καί νά ἐλέγχει ὅποιους εἶναι ἀντίθετοι σ’ αὐτήν τή διδασκαλία.

Ὁ  Μητροπολίτης Βασίλειος διακρίνεται ἐπίσης γιά τήν ἀρτιότητα τῆς ζωῆς του, τό γενναῖον τοῦ λόγου του, τό ἀκατασκεύαστο τοῦ χαρακτῆρος του. Εἶναι φρόνιμος πρός τό ἀγαθόν καί ἀκέραιος πρός τό κακόν. Στή διαμόρφωση αὐτοῦ τοῦ χαρακτῆρος του συνέβαλαν ἀρκετοί. Οἱ βιολογικοί γονεῖς του καί τό οἰκογενειακό περιβάλλον, ἡ πνευ­μα­τική του οἰκογένεια, ὁ γέροντάς του καί οἱ πνευματικοί του ἀδελ­φοί, ὅλοι τόν δίδαξαν πῶς δεῖ καί ὑπέρ ὧν δεῖ εἶναι ὁ κληρικός.

Ὅπως ὁ ἴδιος ἀναφέρει σέ μία συνέντευξή του στίς 25 Ἰανουαρίου 2016 στόν συνεργάτη του Ἀνδρέα Βίττη, :  «Ἄν μποροῦσα νά ἀξιολογήσω τήν πορεία μου μέσα στήν Ἐκκλησία, θά ἀνέφερα τρεῖς σταθ­μούς τῶν πνευματικῶν μου καταβολῶν : τήν περίοδο τῆς ἐγκαταβιώσεώς μου στήν Ἱερά Μονή τοῦ Ἀποστόλου Βαρνάβα στήν κατεχόμενη σήμερα Κύπρο, τήν περίοδο τῶν θεολογικῶν μου σπουδῶν στή Θεολογική Σχολή τοῦ Πανεπιστημίου Ἀθηνῶν καί τήν περίοδο τῆς συνεργασίας μου μέ τό Μητροπολίτη Δαμασκηνό». Εἶχε καί ἔχει πάντα τή δυνατότητα πού τοῦ ἔδωσε ὁ Δημιουργός Θεός νά ἀπομιζᾶ ἀπό τή σχέση του μέ τούς ἀν­θρώπους ὅ,τι τό καλό, τό ἄριστο, τό χρήσιμο καί τό ἀναγκαῖο, χωρίς νά ἀπορ­ρίπτει τά πρόσωπα ἀλλά νά τά σέβεται καί νά τά ἐκτιμᾶ.

Τόν χαρακτήρα του φαίνεται ὅτι διαμόρφωσαν καί σφυρη­λά­τη­σαν ὄχι μόνο τά παραπάνω πρόσωπα ἀλλά καί γεγονότα καί στιγ­μές δύσκολες στή ζωή, ὅπως ἡ τουρκική εἰσβολή τοῦ 1974, ἡ προσφυ­γο­ποίηση τῶν συγχωριανῶν του, ἡ ἐγκατάλειψη τῆς Μονῆς του καί οἱ δύ­σκο­λες στιγμές τῆς περιόδου ἀσθενείας τοῦ μακαριστοῦ Ἀρχιεπισκό­που Χρυσοστόμου τοῦ Α΄, τόν ὁποῖον ὑπηρέτησε ὡς βοηθός ἐπίσκοπός του. Ὅλα αὐτά τά γεγο­νό­τα τοῦ ἔδωσαν δύναμη, τόν ἐνίσχυσαν μέ ὑπομονή, τόν ἐμπλούτισαν μέ σύ­νε­ση ἀλλά καί τοῦ ἐπιβεβαίωσαν ὅτι ὁ Θεός εἶναι ὁ «ζωῆς κυριεύων καί τοῦ θανάτου», γιαυτό καί παραδίδεται πάντοτε  πλήρως στήν Πρόνοιά Του.

Ἡ πορεία του στό διορθόδοξο καί διαχριστιανικό χῶρο εἶναι  ἐπίσης γιά τόν Πανιερώτατο Βασίλειο ἐκκλησιαστική ἐντολή καί προσταγή. «Ἡ Ἐκκλησία μοῦ ἔδωσε ἐντολή καί τήν ἀκολουθῶ, εἶναι θέμα ὑπακοῆς πρός τήν Ἐκκλησία καί δια­κο­νία στό ἔργο πού μοῦ ἀναθέτει», δηλώνει χαρακτηριστικά. Ἔχει συνείδηση ὅτι τό ἔργο τῆς διακο­νίας του στούς χώρους αὐτούς εἶναι τρόπος ἔκφρασης τῆς ἀγάπης τῆς Ἐκκλησίας γιά ὅλο τόν κόσμο, καί γιά τή σωτηρία του, εἶναι ἔργο ὄχι ἀτομικό, ἀλλά συνοδικό καί ἐκκλησιολογικό, εἶναι ἔργο κατήχησης καί διδασκαλίας πρός ἐκείνους οἱ ὁποῖοι γεννημένοι σέ μία ἄλλη παράδοση ἀναζητοῦν νά γνωρίσουν τήν ἀλήθεια τοῦ Εὐαγγελίου καί τῆς Παράδοσης.

Μέ αὐτές τίς ἀρχές ὁ Μητροπολίτης Βασίλειος διακονεῖ καί προσφέρει στήν Ἐκκλησία. Ἡ διακονία του αὐτή ὅμως καί προσφορά μαζί ἀκριβῶς μέ τά χαρακτηριστικά τῆς ἰδιοπροσωπίας του ἀναφέρεται καί στόν ἄνθρωπο, ὡς μία ὁλοκληρωμένη ψυχοσωματική προσωπικότητα. Προσ­πα­θεῖ νά ὑπηρετήσει καί νά διακονήσει, κυρίως ἀπό τήν ἡμέρα τῆς ἐκλογῆς του στήν ἀρτισύστατη Μητρόπολη Κωνσταντίας-Ἀμμοχώστου, τόν ἄνθρωπο σέ κάθε διάστασή του, κοινωνική καί πνευματική.

Ἀγωνίζεται νά μορφώσει στό ποίμνιό του τήν πίστη στό Χριστό, ὄχι ὡς ἕνα ἰδεολόγημα ἤ μία θεωρία, ἀλλά ἔμπρακτα μέσα ἀπό ἕναν συγκεκρι­μένο τρόπο ζωῆς καί ὕπαρξης, ὁ ὁποῖος ὑποδεικνύεται στό Εὐαγγέλιο καί διασώζεται στή λειτουργική, κανονική, δογματική καί πατερική παράδο­ση τῆς Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας. Τίς ἀρχές αὐτές τίς διετύ­πω­σε ἀπό τήν ἴδια στιγμή, τῆς ἐνθρόνισής του (12 Μαΐου 2007) .

Πιστεύο­μεν, ὅτι τό ἔργον τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας ἐντός τοῦ συγχρόνου κό­σμου, θά καταστῇ ἀποτελεσματικόν, αὐθεντικόν καί ὁλοκληρωμένον, δηλα­δή εὐαγγελικόν … ἐφ’ ὅσον ἡ Ἐκκλησία :

Βιώνη καί κηρύττη τό περιεχόμενον τῆς πίστεως καί παρα­δό­σεως αὐτῆς … Ἀπώτερος στόχος καί σκοπός εἶναι ἡ περιφρούρησις τῆς ἀξίας τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου, τοῦ κάθε προσώπου…

Ἀσκῆ τό κοινωνικόν καί φιλανθρωπικόν αὐτῆς ἔργον διά τήν ἐνίσχυσιν τῶν ἀναξιοπαθούντων ἐλαχίστων ἀδελφῶν τοῦ Κυρίου καί ἀδελφῶν ἡμῶν

Ἀναπτύσση διάλογον μετά τῆς κοινωνίας, καί, κυρίως, μετά τῶν νέων …

Συμβάλλη θετικῶς εἰς τόν διάλογον μεταξύ τῶν Ὀρθοδό­ξων Ἐκκλησιῶν καί τῶν ἄλλων Χριστιανικῶν Ὁμολογιῶν, ὡς καί εἰς τόν διάλογον μεταξύ θρησκειῶν καί πολιτισμῶν

Κυρίως καί πρωτίστως καλεῖται νά συμβάλη εἰς τήν προώθησιν τῶν Διορθοδόξων σχέσεων διά τήν συνεργασίαν, ἑνότητα καί μαρτυρίαν κατά τήν τρίτην χιλιετίαν

Ἀναλάβη πρωτοβουλίαν πρός ἐνθάρυνσιν καί προώθησιν τοῦ διαλόγου διά τήν ἀποκατάστασιν τῶν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, τῆς κοινωνικῆς δικαιοσύνης καί τῆς εἰρήνης, καθώς καί τῆς ὑπερβάσεως τοῦ φαινομένου τῆς βίας καί τῆς τρομοκρατίας, ἅτινα ταλαιπωροῦν τάς σημερινάς κοινωνίας

Ἰδιαζόντως δέ, ἐντός τῆς παγκοσμιοποιημένης κοινωνίας καί ἐντός τῶν πλαισίων τῆς Εὐρωπαϊκῆς Ἑνώσεως, ἡ Ἐκκλησία τῆς Κύ­πρου καλεῖται, ὅπως ἐργασθῇ διά τήν προώθησιν τῶν ἀξιῶν τοῦ Εὐαγ­γελίου τοῦ Χριστοῦ, τοῦ πολιτισμοῦ καί τοῦ ἔθνους. Καί τοῦτο πρός διατή­ρησιν τῆς ταυτότητος τοῦ λαοῦ μας καί πρός ἐθνικήν ἐπιβίωσιν αὐτοῦ.

 Moίχιος πόθος τοῦ Πανιερωτάτου εἶναι ἡ ἀπελευθέρωση ὁλοκλήρου τῆς Κύπρου καί ἰδιαίτερα τῶν κατεχόμενων περιοχῶν τῆς Ἀμμοχώστου καί τῆς Καρπασίας. Εὐελπιστεῖ νά ὁδηγήσει καί πάλι τό ποίμνιό του ὡς ἄλλος Μωϋσῆς στή γενέθλια γῆ του, τή γῆ τῆς Ἐπαγγελίας, νά λειτουργήσουν καί πάλι στά ἀπελευθερωμένα σχολεῖα καί θυσιαστήρια τῶν Ἐκκλησιῶν τους νά καλλιεργήσουν τή γῆ τους καί νά προσκυνήσουν τά ἱερά καί ὅσια τῆς πίστης καί τῆς φυλῆς, τούς τάφους καί τά μνήματα τῶν προγόνων τους. Γιαυτό καί συχνᾶ-πυκνᾶ διοργανώνει τέλεση λειτουργιῶν στά κατεχόμενα, ἐνῶ τόν ἀπα­σχο­λεῖ σοβαρά τό θέμα τῆς στελέχωσης τῶν κατεχομένων Ἐκκλησιῶν τῆς ἐπαρχίας Ἀμμοχώστου μέ κληρικούς.

Ἐκπληρώνοντας τίς ὑποσχέσεις καί δεσμεύσεις του ἀναφέ­ρου­με ἐνδεικτικά κάποια ἀπό τά ἔργα, κοινωνικά, ποιμαντικά, φι­λαν­θρωπικά καί πολιτιστικά, τά ὁποῖα ὑλοποίησε καί τά ὁποῖα λειτουρ­γοῦν σήμερα τήν Μητροπολιτική του Ἐπαρχία.

ΣΑΛΑΜΙΝΙΟ ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ  ΑΜΜΟΧΩ­ΣΤΟΥ : Ξεκίνησε τή λειτουργία του τό 2011 καί συνδιοργανώνεται ἀπό τή Μητρόπολη καί τό Πανεπιστήμιο Κύπρου, στίς ἐγκαταστάσεις τῆς Μη­τρό­πολης.

ΔΙΕΘΝΗ ΑΓΙΟΛΟΓΙΚΑ ΣΥΝΕΔΡΙΑ : Πρῶτο τό 2012, δεύτερο τό 2014, τρίτο τό 2016.

ΙΔΡΥΜΑ ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΠΑΝΤΟΠΩΛΕΙΟ – ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΙΑΤΡΕΙΟ

ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΑΠΕΥΘΕΙΑΣ ΜΕΤΑΔΟ­ΣΕΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ ΚΑΙ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΝΕΟΛΑΙΑΣ (ἀπό τό 2007)

ΕΚΔΟΣΕΙΣ (Πνευματική Διακονία : Περιοδική ἔκδοση, Τό μυστήριο τοῦ γάμου, Τό μυστήριο τῆς μετανοίας, Τό μυστήριο τοῦ εὐχελαίου)

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΤΡΑΤΟΥ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟΥ

ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΣΧΟΛΕΙΩΝ

ΔΙΑΚΟΝΙΑ ΚΑΤΗΧΗΣΕΩΝ

ΟΜΑΔΑ ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗΣ

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΑΚΑΔΗΜΙΑ «ΑΓΙΟΣ ΕΠΙΦΑΝΙΟΣ» (2007) : Μέ ἕδρα τήν Ἱερά Μονή τῆς Ἁγίας Νάπας, ἡ Ἀκαδημία δραστηριοποιεῖται στούς ἀκόλουθους τομεῖς : α) Μουσεῖο ἀρχαίων ἀντικειμένων καί βυζαν­τινῶν εἰκόνων, β) Συνεδριακό Κέντρο γιά τή διοργάνωση ἤ φιλοξενία συνεδρίων θεολογικοῦ καί πολιτιστικοῦ περιεχομένου, γ) Ἐγκατάσταση καί διοργάνωση Βιβλιοθήκης μέ προσανατολισμό τή μελέτη τῶν Πολιτι­σμῶν τῆς Μέσης Ἀνατολῆς καί τήν Κυπριακή Ἁγιολογία, δ) Ἔκδοση ἐπιστημονικῶν ἐργασιῶν καί λογοτεχνικῶν ἔργων, ε) Προγραμματισμός λειτουργίας Ἰνστιτούτου Μεταπτυχιακῶν Σπουδῶν (Masters) γιά τήν Κυπριακή Ἁγιολογία καί τούς Πολιτισμούς τῆς Μέσης Ἀνατολῆς σέ συνεργασία μέ τό Πανεπιστήμιο Κύπρου, ζ) Διοργάνωση ποικίλων πνευματικῶν, πολιτιστικῶν καί ἄλλων ἐκδηλώσεων.

ΔΙΕΘΝΕΙΣ ΕΚΘΕΣΕΙΣ ΒΙΒΛΙΟΥ ΚΥΠΡΟΥ :  Πρώτη τό 2010, δεύτερη τό 2012, Τρίτη τό 2014.

ΙΔΡΥΜΑ «ΕΥΘΥΝΗ ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟ ΜΑΣ» : Ἔχει σκοπό τή συλλογή δεδομένων γιά ὅλα τά μνημεῖα καί κυρίως γιά τίς ἐκ­κλησίες πού βρίσκονται στήν κατεχόμενη μητροπολιτική περιφέρεια Κων­­σταντίας καί Ἀμμοχώστου, τήν ἐκτίμηση τῆς παρούσας κατάστασής τους, τήν καταβολή προσπαθειῶν συντήρησής τους, τήν ἐπιστημονική ἔρευ­να γιά τήν ἱστορία τῶν μνημείων αὐτῶν, τή δημιουργία τράπεζας δε­δο­μέ­νων καί τή δημοσιοποίησή της.

ΣΧΟΛΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗΣ ΜΟΥΣΙΚΗΣ

ΒΙΒΛΙΟΠΩΛΕΙΟ «ΜΥΡΙΟΒΙΒΛΟΣ»

Ἐκτός ἀπό τό ἔργο αὐτό πού ἀνέφερα, ἡ προσφορά καί ἡ διακονία τοῦ Πανιερωτάτου Βασιλείου ἐκτείνεται καί στή συγγραφή θεο­λο­γι­κῶν, κηρυγματικῶν καί καθοδηγητικῶν-κατηχητικῶν ἔργων, ἐκτός ὅλων τῶν ἄλλων εἰσηγήσεών του σέ διορθόδοξα συνέδρια, διαχριστιανι­κούς ὀργανισμούς καί ὁμιλίες, συλλογικούς καί ἀφιερωματικούς Τόμους.

Ὁ Πανιερώτατος Μητροπολίτης Κωνσταντίας συνδυάζει ἄριστα τήν ὁλόθυμη καί σπουδαία ἀφιέρωσή του στήν ἐκκλησιαστική διακονία σέ μία ἀλληλέγγυα συζυγία μέ τόν ἐντυπωσιακό ζῆλο του γιά τή συνέχιση τῆς θεολογικῆς ἔρευνας, μέ ἀσφαλεῖς πάντοτε ὁδηγούς στίς θεολογικές του ἀναζητήσεις τούς μεγάλους καί ἐγκρίτους Πατέρες τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας.

Ἀπό τήν πλούσια ἐργογραφία τοῦ Μητροπολίτη κ. Βασι­λείου θά ἀρκεστοῦμε νά ἀναφέρουμε ἐνδεικτικά μόνο κάποιες ἀπό τίς μονογραφίες του, ἀφοῦ τά ἄρθρα του εἶναι πάρα πολλά, σέ διάφορα ἑλληνόγλωσσα καί ξενό­γλωσσα περιοδικά καί συλλογικούς τόμους. Ἐπί τοῦ θέματος αὐτοῦ χρειάζεται εἰδική ἔρευνα.

Ἡ ἔννοια τῆς εἰκόνας στήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, Κατερίνη 1987.

Θεία Λειτουργία. Μυστήριο τελειώσεως, Κατερίνη 1990.

Maxime le Confesseur. Essence et Energies de Dieu, Paris 1993. (Διδακτική διατριβή στό Πανεπιστήμιο τοῦ Fribourg).

Εὐαγγέλιο καί Ζωή. Οἱ παραβολές, Λευκωσία 1998.

Εὐαγγέλιο καί Ζωή. Ἡ Προσευχή στά Ἱερά Εὐαγγέλια, Θεσσαλονίκη 2001.

Ἡ Φυσιογνωμία τῆς Εὐρώπης καί ἡ Ὀρθόδοξη Μαρτυρία, Ἀμμόχωστος 2012.

Μετανάστης ἀπό τόν οὐρανό. Ἡ Γέννηση τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ, Ἀμμόχωστος 2015.

Διδακτορική Διατριβή στή Θεολογική Σχολή Ἀθηνῶν, μέ θέ­μα «Ἡ γνώση τοῦ Θεοῦ κατά τόν Ἰωάννην τόν Δαμασκηνόν» (Ἐπιβλέ­πων ὁ ὁμιλῶν).  

Ἐκλεκτό ἀκροατήριο,

Ἐάν θά θέλαμε νά σκιαγραφήσουμε μέ κάθε συντομία τήν προσωπικότητα τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κωνσταντίας-Ἀμμο­χώ­στου κ. Βασιλείου, νομίζω ὅτι ὁ λόγος τοῦ ὁμωνύμου του ἐπισκόπου Καισαρείας ἁρμόζει ἀπόλυτα.

Ὁ Κωνσταντίας Βασίλειος χαρακτηρίζεται : «χρηστός πρός τόν φίλον, ἤπιος πρός τόν οἰκέτην, ἀνεξίκακος πρός τούς θρασεῖς, φιλάν­θρωπος πρός τούς ταπεινούς, παρηγορῶν κακουμένους, ἐπισκεπτό­μενος τούς ἐν ὀδύναις, μηδένα καθάπαξ ὑπερορῶν, γλυκύς ἐν προσηγορίᾳ, φαι­δρός ἐν ἀποκρίσει, εὐπρόσιτος ἅπασι, μήτε σεαυτοῦ διεξιῶν ἐγκώμια, μη­δέ ἑτέρους λέγειν παρασκευάζων, μηδέ λόγον ἄσεμνον ἀποδεχόμενος, ἐπικαλύπτων ὅσα δυνατόν τῶν σεαυτοῦ πλεονεκτημάτων».   

Βασιλείου τοῦ Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κωνσταντίας-Ἀμμοχώστου,  Πολλά τά ἔτη !!!

Σᾶς  εὐχαριστῶ       

Back To Top