Οσίων Ελισάβετ της θαυματουργού (1) και Σάβα του Ρώσου. Ιερομαρτύρων Αχιλλέως, Φήλικος και Φουρτουνάτου. Μαρτύρων Βαλεντίωνος και Πασικράτους. Σάββα στρατηλάτου του Γότθου, και των δι` αυτού πιστευσάντων 70 στρατιωτών. Ευσεβίου, Λεοντίου, Λογγίνου, Νέωνος,Χριστοφόρου, Δημητρίου, Δανάβου και Νέσταβος. Νεομαρτύρων Δούκα του Μυτιληναίου (2), του εν τη Βασιλευούση (†1564) και Νικολάου του εν Μαγνησία (†1776).

(1)Η γέννηση της Οσίας Ελισάβετ είχε προφητευτεί από άγγελο Κυρίου ο οποίος αποκάλυψε στη μητέρα της ότι θα γεννήσει κόρη η οποία θα διακριθεί για το χριστιανικό της έργο. Και πράγματι από μικρή ηλικία η Ελισάβετ διακρίθηκε στη διακονία των πτωχών και πασχόντων συνανθρώπων της. Με διάφορους τρόπους προσπαθούσε να πείσει τους πλούσιους να συνεισφέρουν στην παρηγοριά των αδυνάτων ενώ εκείνη δίδασκε, μόρφωνε και κατηχούσε δωρεάν τα παιδιά τους. Έζησε όλη της τη ζωή παρηγορώντας στενοχωρημένους και θλιβομένους και εκοιμήθη οσιακά παρέχοντας μέχρι και σήμερα παραμυθία και παρηγοριά σε όσους καταφεύγουν στη χάρη της.
(2)Ο άγιος Δούκας καταγόταν από τη Μυτιλήνη και εργαζόταν ως ράπτης σε κάποιο ραφείο της Κωνσταντινουπόλεως. Όταν κάποτε πήγε να προσφέρει τις υπηρεσίες του στο σπίτι κάποιου Τούρκου μεγιστάνα, δέχθηκε άμεση επίθεση από την ακόλαστη γυναίκα του, αλλά ως άλλος σώφρων Ιωσήφ απομακρύνθηκε από το σπίτι της. Τότε εκείνη για να αποσείσει την ντροπή από πάνω της πήγε και συκοφάντησε τον Δούκα στο Βεζίρη ότι ο μάρτυρας προσπάθησε να τη βιάσει στο σπίτι της. Ο έπαρχος αμέσως συνέλαβε το Δούκα και τον οδήγησε μπροστά στο Βεζίρη ο οποίος με κολακείες και υποσχέσεις προσπάθησε να τον πείσει να αρνηθεί το Χριστό και να γλιτώσει τη ζωή του. Ο Δούκας πεισματικά αρνήθηκε και υπέστη φρικτά βασανιστήρια. Τελικά τον έγδαραν ζωντανό και έριξαν το δέρμα του στη θάλασσα στις 24 Απριλίου 1564 στην Κωνσταντινούπολη.

Αποστολικό Ανάγνωσμα

Πρωτότυπο Κείμενο (Πραξ. 2:38-43)

Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις, ἔφη ὁ Πέτρος πρὸς τὸν λαόν· Μετανοήσατε, καὶ βαπτισθήτω ἕκαστος ὑμῶν ἐπὶ τῷ ὀνόματι ᾿Ιησοῦ Χριστοῦ εἰς ἄφεσιν ἁμαρτιῶν, καὶ λήψεσθε τὴν δωρεὰν τοῦ ῾Αγίου Πνεύματος. Ὑμῖν γάρ ἐστιν ἡ ἐπαγγελία καὶ τοῖς τέκνοις ὑμῶν καὶ πᾶσι τοῖς εἰς μακράν, ὅσους ἂν προσκαλέσηται Κύριος ὁ Θεὸς ἡμῶν. Ἑτέροις τε λόγοις πλείοσι διεμαρτύρετο καὶ παρεκάλει λέγων· Σώθητε ἀπὸ τῆς γενεᾶς τῆς σκολιᾶς ταύτης. Οἱ μὲν οὖν ἀσμένως ἀποδεξάμενοι τὸν λόγον αὐτοῦ ἐβαπτίσθησαν, καὶ προσετέθησαν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνη ψυχαὶ ὡσεὶ τρισχίλιαι. Ἦσαν δὲ προσκαρτεροῦντες τῇ διδαχῇ τῶν ἀποστόλων καὶ τῇ κοινωνίᾳ καὶ τῇ κλάσει τοῦ ἄρτου καὶ ταῖς προσευχαῖς. ᾿Εγένετο δὲ πάσῃ ψυχῇ φόβος, πολλά τε τέρατα καὶ σημεῖα διὰ τῶν ἀποστόλων ἐγίνετο.

Νεοελληνική Απόδοση

Εκείνες τις μέρες ο Πέτρος απευθύνθηκε στο λαό λέγοντάς τους: «Να μετανοήσετε, και να βαφτιστεί ο καθένας σας στο όνομα του Ιησού Χριστού, για να συγχωρηθούν οι αμαρτίες σας, κι έτσι θα λάβετε τη δωρεά του Αγίου Πνεύματος. Αυτό που υποσχέθηκε ο Θεός είναι για σας και για τα παιδιά σας και για όλους που βρίσκονται μακριά, όσους θα προσκαλέσει ο Κύριος, ο Θεός μας». Και με πολλά άλλα λόγια ακόμα τους θερμοπαρακα­λούσε και τους παρότρυνε λέγοντας: «Σωθείτε από την καταστροφή, που έρχεται πάνω στη διεστραμμένη αυτή γενιά!» Τότε όσοι δέχτη­καν με χαρά το λόγο του βαφτίστηκαν, και προστέθηκαν στην εκκλησία την ημέρα εκείνη περίπου τρεις χιλιάδες άνθρωποι. Αυτοί όλοι όταν αφοσιωμένοι στη διδασκαλία των αποστόλων και στη μεταξύ τους κοινωνία, στην τέλεση της θείας Ευχαριστίας και στις προσευχές. Ένα δέος τους κατείχε όλους όσοι έβλεπαν πολλά εκ­πληκτικά θαύματα να γίνονται μέσω των αποστόλων.