Σωφρονίου πατριάρχου (1) Ιεροσολύμων (†638), Γεωργίου του Σιναΐτου, Γεωργίου του θαυματουργού και νεοφανούς, Ζαχαρίου. Ιερομάρτυρος Πιονίου πρεσβυτέρου († 250) και των συν αυτώ. Μαρτύρων Θαλλού και Τροφίμου, των εν Λαοδικεία και Σαβίνα. Θεοδώρας της βασιλίσσης Άρτης (2), της εκ Σερβίων Κοζάνης.

(1) O άγιος Σωφρόνιος, γεννήθηκε στη Δαμασκό της Συρίας γύρω στο 575 από ευσεβείς και ταπεινούς γονείς, οι οποίοι όμως του ενέπνευσαν έντονο χριστιανικό φρόνημα. Έλαβε μεγάλη φιλοσοφική και θεολογική μόρφωση. Πήγε στο Ιεροσόλυμα, όπου εκάρη μοναχός στη Μονή του Αγίου Θεοδοσίου και επιδόθηκε σε βαθύτερες θεολογικές και εκκλησιολογικές μελέτες. Ήταν πολέμιος της αίρεσης του Μονοθελητισμού, την οποία καταπολέμησε συγγράφοντας πολλά αντιαιρετικά έργα. Για τη μεγάλη του προσφορά, το 634 εξελέγη Πατριάρχης Αντιοχείας. Από αυτή τη θέση, εντείνει τον αγώνα του κατά των δυσεβών Μονοθελητιστών. Μετά από πολλούς αγώνες, παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο περί το 638.
(2) Η Οσία Θεοδώρα, ήταν κόρη του Ιωάννη Πετραλίφη, άρχοντα της Θεσσαλονίκης, επί Αλεξίου του Κομνηνού. Σε νεαρή ηλικία έλαβε σύζυγό της τον Μιχαήλ Δούκα, κατοπινό άρχοντα της Ηπείρου. Ωστόσο παρά τις τιμές και τα αξιώματα, η Θεοδώρα παρέμεινε ταπεινή στο φρόνημα και φρόντιζε να περιποιούνται τους πτωχούς και αδυνάτους. Όμως μεγάλη δοκιμασία περίμενε την αγία όταν ο σύζυγός της δεσμεύτηκε με μία πόρνη, τη Γαγρίτη, και παραμέλησε εντελώς τη Θεοδώρα. Η αγία όμως έδειξε και σ` αυτή τη περίσταση το ψυχικό της μεγαλείο και με τη θερμή της προσευχή κατόρθωσε να επαναφέρει το σύζυγό της στο δρόμο του Θεού. Ο σύζυγός της ζήτησε συγγνώμη και έζησαν μαζί με πνεύμα Θεού. Μετά το θάνατό του η αγία αποσύρθηκε στο Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, που η ίδια έκτισε και έζησε ασκητική ζωή έως την ημέρα της οσιακής κοιμήσεώς της.

Έζησε στα χρόνια 836-912 και ή καταγωγή του ήταν από τη Ραβέννα της Ιταλίας. Οι γονείς του εναρμόνιζαν κατά τον καλύτερο τρόπο ευγένεια και ευσέβεια. Θεωρούσαν καλή αποκατάσταση των παιδιών τους την καλή ανατροφή τους και τη διάπλαση τους με φόβο Θεού. Ο,τι δηλαδή λέει ο θεόπνευστος λόγος της Αγίας Γραφής: “Εκτρέφετε αυτά εν παιδεία και νουθεσία Κυρίου”, πού σημαίνει, να ανατρέφετε τα παιδιά σας επιμελώς, με παιδαγωγία και νουθεσία, σύμφωνα με το θέλημα του Κυρίου. Μ’ αυτή την ανατροφή, λοιπόν, μεγάλωσε και ο Λέων. Παρακολούθησε μεγάλες σπουδές και έγινε άριστος επιστήμονας. Όμως, με τις χριστιανικές βάσεις πού είχε πάρει από τους γονείς του, κατάφερε και διέφυγε τους καπνούς της υπερηφάνειας, με ταπεινό και αγαθό φρόνημα. Και όχι μόνο αυτό, αλλά φλεγόμενος να υπηρετήσει με αφοσίωση την Εκκλησία, αποφάσισε να Ίερωθεί. Πέρασε άπ’ όλους τους βαθμούς της ίερωσύνης, εκτελώντας άριστα τα καθήκοντα του. Οι μεγάλες του αρετές ανέδειξαν το Λέοντα επίσκοπο Κατάνης στη Σικελία. Στη διακονία του αυτή εργάστηκε με όλη του την ψυχή, διδάσκοντας και φροντίζοντας για τις ψυχές και τα σώματα των φτωχών και ορφανών. Μάλιστα, είχε και το χάρισμα να θαυματουργεί. Πέθανε ειρηνικά και το τίμιο λείψανο του ενταφιάσθηκε στο ναό της Άγιας Λουκίας, πού ο ίδιος είχε κτίσει.

Απολυτίκιο. Ήχος α’. Της ερήμου πολίτης
Ιερέων άκρατης, ευσέβειας διδάσκαλος, και θαυματουργός ανεδείχθης, Ίεράρχα πανόλβιε• ηθών γαρ ουρανίων τω φωτί, του Πνεύματος πλουτήσας την ίσχύν, θεραπεύεις τους νοαούντας και τάς ψυχάς, Λέον των προσιόντων σοι. Δόξα τω σε δοξάσαντι Χριστώ, δόξα τω σε στεφανώσαντι, δόξα τω ένερ-γούντι δια σου, πάσιν ίάματα.

Πηγή: www.pigizois.gr