Μαρτύρων Παύλου, Τάττης και των τέκνων αυτών: Ευγενίου, Μαξίμου, Ρούφου καί Σαβινιανού. Οσίων Ευφροσύνης και Παφνουτίου (1) (†ε΄αι). Θεοφίλου επισκόπου Εφέσου του ομολογητού, Βυζατήνου και Σεργίου θαυματουργού, του Ρώσου.

(1)Ο Οσιομάρτυς Παφνούτιος ο αναχωρητής και οι συν αυτώ 546 μαρτυρήσαντες έζησαν στα χρόνια των διωγμών κατά των χριστιανών επί Διοκλητιανού. Ήταν ασκητής στην έρημο της Αιγύπτου. Πήγαινε συχνά στις πόλεις για να κηρύξει και έφερνε στο ασκητήριο του πλήθη που ήθελαν πνευματική καθοδήγηση και ενίσχυση. Όταν πληροφορήθηκε ότι τον καταζητούσαν παρουσιάστηκε ο ίδιος στον έπαρχο Αρριανό. Αυτός εξεπλάγη βλέποντας τον σεβάσμιο γέροντα, ασθενικό και αδύναμο με βλέμμα όμως κριτού. Αφού αρνήθηκε να αλλάξοπιστήσει, τον έριξαν στη φυλακή. Αλλά κι εκεί έκανε τους δεσμώτες του χριστιανούς. Όταν τον πήγαν για ανάκριση κοντά στον ποταμό Νείλο, ανέπτυξε με τόση ευγλωττία τη χριστιανική πίστη ώστε όχι μόνο οι ψαράδες, αλλά και 546 συνολικά στρατιώτες, μαζί με τον προϊστάμενό τους Ευσέβιο, ομολόγησαν τον Χριστό και αποκεφαλίστηκαν. Το δε Παφνούτιο αφού τον βασάνισαν τον σταύρωσαν επάνω σ` ένα ξερό φοίνικα, όπου και παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο. 

Αποστολικό Ανάγνωσμα

Πρωτότυπο Κείμενο (Εφ. 2:19-22, 3:1-7)

Ἀδελφοί, οὐκέτι ἐστὲ ξένοι καὶ πάροικοι, ἀλλὰ ἐστὲ συμπολῖται τῶν ἁγίων καὶ οἰκεῖοι τοῦ Θεοῦ, ἐποικοδομηθέντες ἐπὶ τῷ θεμελίῳ τῶν Ἀποστόλων καὶ τῶν Προφητῶν, ὄντος ἀκρογωνιαίου αὐτοῦ Χριστοῦ ᾽Ιησοῦ, ἐν ᾧ πᾶσα ἡ οἰκοδομὴ συναρμολογουμένη αὔξει εἰς ναὸν ἅγιον ἐν Κυρίῳ· ἐν ᾧ καὶ ὑμεῖς συνοικοδομεῖσθε εἰς κατοικητήριον τοῦ Θεοῦ ἐν Πνεύματι. Τούτου χάριν ἐγὼ Παῦλος ὁ δέσμιος τοῦ Χριστοῦ Ἰησοῦ ὑπὲρ ὑμῶν τῶν ἐθνῶν· εἴ γε ἠκούσατε τὴν οἰκονομίαν τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ τῆς δοθείσης μοι εἰς ὑμᾶς, ὅτι κατὰ ἀποκάλυψιν ἐγνωρίσέ μοι τὸ μυστήριον, καθὼς περιέγραψα ἐν ὀλίγῳ, πρὸς ὃ δύνασθε ἀναγινώσκοντες νοῆσαι τὴν σύνεσίν μου ἐν τῷ μυστηρίῳ τοῦ Χριστοῦ)· ὃ ἑτέραις γενεαῖς οὐκ ἐγνωρίσθη τοῖς υἱοῖς τῶν ἀνθρώπων ὡς νῦν ἀπεκαλύφθη τοῖς ἁγίοις ἀποστόλοις αὐτοῦ καὶ προφήταις ἐν Πνεύματι· εἶναι τὰ ἔθνη συγκληρονόμα καὶ σύσσωμα καὶ συμμέτοχα τῆς ἐπαγγελίας ἐν Χριστῷ ᾽Ιησοῦ διὰ τοῦ Εὐαγγελίου, οὗ ἐγενόμην διάκονος, κατὰ τὴν δωρεὰν τῆς χάριτος τοῦ Θεοῦ τὴν δοθεῖσάν μοι, κατὰ τὴν ἐνέργειαν τῆς δυνάμεως αὐτοῦ.

Νεοελληνική Απόδοση

Αδελφοί, δεν είστε πια ξένοι και χωρίς δικαιώματα, αλλά ανήκετε στο λαό του Θεού, στην οικογένεια του Θεού. Προστεθήκατε κι εσείς στο οικοδόμημα που έχει θεμέλιο τους αποστόλους και τους προφήτες κι ακρογωνιαίο λίθο αυτόν τον ίδιο το Χριστό. Μ’ αυτόν δένεται ολόκληρο το οικοδόμημα και μεγαλώνει, ώστε να γίνει ναός άγιος για τον Κύριο. Ο Κύριος οικοδομεί κι εσάς μαζί με τους άλλους, για να γίνετε πνευματική κατοικία του Θεού.  Γι’ αυτό προσεύχομαι στο Θεό κι εγώ, ο Παύλος, ο φυλακισμένος του Ιησού Χριστού, για σας τους εθνικούς. Θα ακούσατε, βέβαια, για τη χάρη που μου έδωσε ο Θεός σύμφωνα με το σχέδιό του να κηρύξω σ’ εσάς το λυτρωτικό του μήνυμα, που μου φανέρωσε με αποκάλυψη. Σας έγραψα ήδη πιο πάνω λίγο λόγια, που διαβάζοντάς τα μπορείτε να καταλάβετε πόσο βαθιά έχω γνωρίσει το μυστήριο του Χριστού. Αυτό το μυστήριο δεν το φανέρωσε ο Θεός προηγουμένως στους ανθρώπους· το αποκάλυψε τώρα με το Άγιο Πνεύμα του στους άγιους αποστόλους και Προφήτες του. Το μυστήριο αυτό είναι ότι με το έργο του Ιησού Χριστού και οι εθνικοί λαμβάνουν μέρος στην κληρονομιά μαζί με τους Ιουδαίους, αποτελούν μέλη του ιδίου σώματος του Χριστού και μετέχουν στις υποσχέσεις του Θεού. Αυτό το ευαγγέλιο διακονώ κι εγώ με τη χάρη που μου δώρισε ο Θεός, δείχνοντας έτσι τη μεγάλη του δύναμη.