Οσίου Σισώη του Μεγάλου (†429). Ιερομάρτυρος Αστίου επισκόπου Δυρραχίου (1). Μαρτύρων Λουκίας της παρθένου και Ρήξου (†301) και των συν αυτοις Ανατολίου, Αντωνίνου, Αντωνίου Απάμου, Απολλώνιου του γερουσιαστού, Βίκτωρος, Διόδωρου, Δίωνος, Κοττυίου, Λυκία, Λυσίου, Νέα, Όωνος, Παππιανού, Παπικού, Σατίρου, Σερίνου. Φιλήμονος, Αρχίππου και Ονησίμου. Αλεξάνδρου και Επιμάχου. Μάρτυρος Βασιλείου και των συν αυτώ 70, των εν Σκυθουπόλει. Οσιομάρτυρος Κυρίλλου (†1566), του εκ Θεσ/νίκης.

(1) Ο ιερομάρτυς Αστίος, έζησε κατά την εποχή του αυτοκράτορα Τραϊανου και ηγεμονίας του Αγρικόλα. Συνελήφθη από τους άρχοντες της πόλης του Δυρραχίου και επειδή δεν θυσίασε στα είδωλα, οδηγήθηκε στον ηγεμόνα. Εκείνος πρόσταξε και έδειραν χωρίς έλεος τον άγιο. Ο μάρτυς όμως παρά τα μεγάλα βασανιστήρια, έμεινε σταθερός και ακλόνητος στην πίστη του. Τότε οι δήμιοι με εντολή του ηγεμόνα τον γέμισαν μέλι και τον κάρφωσαν σε ξύλινο σταυρό. Το μαρτύριο πάνω στον σταυρό ήταν πολύ μεγάλο, με δεδομένο ότι ήταν καλοκαίρι και η ζέστη μεγάλη. Εκεί λοιπόν ο άγιος Αστίος ενοχλούμενος από τις σφήκες, παρέδωσε το πνεύμα του στον Θεό.

Αποστολικό Ανάγνωσμα

Πρωτότυπο Κείμενο (Ρωμ. 15:17-29)

Ἀδελφοί, ἔχω καύχησιν ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ τὰ πρὸς τὸν Θεόν· οὐ γὰρ τολμήσω τι λαλεῖν ὧν οὐ κατειργάσατο Χριστὸς δι΄ ἐμοῦ εἰς ὑπακοὴν ἐθνῶν, λόγῳ καὶ ἔργῳ, ἐν δυνάμει σημείων καὶ τεράτων, ἐν δυνάμει πνεύματος· ὥστε με ἀπὸ Ἰερουσαλὴμ καὶ κύκλῳ μέχρι τοῦ Ἰλλυρικοῦ πεπληρωκέναι τὸ εὐαγγέλιον τοῦ Χριστοῦ, οὕτως δὲ φιλοτιμούμενον εὐαγγελίζεσθαι οὐχ ὅπου ὠνομάσθη Χριστός, ἵνα μὴ ἐπ΄ ἀλλότριον θεμέλιον οἰκοδομῶ, ἀλλὰ καθὼς γέγραπται· Οἷς οὐκ ἀνηγγέλη περὶ αὐτοῦ ὄψονται, καὶ οἳ οὐκ ἀκηκόασιν συνήσουσιν. Διὸ καὶ ἐνεκοπτόμην τὰ πολλὰ τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς· νυνὶ δὲ μηκέτι τόπον ἔχων ἐν τοῖς κλίμασι τούτοις, ἐπιποθίαν δὲ ἔχων τοῦ ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς ἀπὸ πολλῶν ἐτῶν, ὡς ἂν πορεύωμαι εἰς τὴν Σπανίαν, ἐλεύσομαι πρὸς ὑμᾶς· ἐλπίζω γὰρ διαπορευόμενος θεάσασθαι ὑμᾶς καὶ ὑφ΄ ὑμῶν προπεμφθῆναι ἐκεῖ ἐὰν ὑμῶν πρῶτον ἀπὸ μέρους ἐμπλησθῶ νυνὶ δὲ πορεύομαι εἰς Ἰερουσαλὴμ διακονῶν τοῖς ἁγίοις. Ηὐδόκησαν γὰρ Μακεδονία καὶ Ἀχαΐα κοινωνίαν τινὰ ποιήσασθαι εἰς τοὺς πτωχοὺς τῶν ἁγίων τῶν ἐν Ἰερουσαλήμ. Ηὐδόκησαν γάρ, καὶ ὀφειλέται εἰσὶν αὐτῶν· εἰ γὰρ τοῖς πνευματικοῖς αὐτῶν ἐκοινώνησαν τὰ ἔθνη, ὀφείλουσιν καὶ ἐν τοῖς σαρκικοῖς λειτουργῆσαι αὐτοῖς. Τοῦτο οὖν ἐπιτελέσας, καὶ σφραγισάμενος αὐτοῖς τὸν καρπὸν τοῦτον, ἀπελεύσομαι δι΄ ὑμῶν εἰς τὴνΣπανίαν· οἶδα δὲ ὅτι ἐρχόμενος πρὸς ὑμᾶς ἐν πληρώματι εὐλογίας Χριστοῦ ἐλεύσομαι.

Νεοελληνική Απόδοση

Αδελφοί, χάρη στον Ιησού Χριστό μπορώ, λοιπόν, να έχω καύχηση για το έργο του Θεού που κάνω. Άλλωστε δε θα τολμήσω να ανα­φέρω τίποτε παραπάνω από όσα έκανε ο Χριστός μέσω εμού· όλα εί­ναι έργο του Χριστού για να δεχτούν οι διάφοροι λαοί το ευαγγέλιο, με λόγια και έργα, με μεγάλα σημεία και θαύματα, με τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Έτσι, με την κηρυκτική δράση μου γέμισε όλος ο χώρος από την Ιερουσαλήμ ως την Ιλλυρία από το ευαγγέλιο του Χριστού. Πάντοτε όμως φιλοτιμήθηκα να κηρύξω το ευαγγέλιο εκεί όπου δεν είχε ακόμη ακουστεί το όνομα του Χριστού, γιατί δεν ήθελα να οικοδομώ πάνω σε ξένα θεμέλια, σύμφωνα με τα λόγια της Γραφής: Θα τον δουν αυτοί στους οποίους δεν τον είχαν αναγγείλει, και θα τον καταλάβουν όσοι δεν τον είχαν καν ακουστά. Αυτή η δραστηριότητα μ’ εμπόδισε πολλές φορές να έρθω σ’ εσάς. Τώρα όμως δεν έχω άλλο χώρο δραστηριότητας σ’ αυτά εδώ το μέρη. Από πολλά χρόνια έχω την επιθυμία να έρθω σ’ εσάς, πηγαίνοντας για την Ισπανία. Ελπίζω, λοιπόν, όταν θα περάσω από τη Ρώμη, να σας δω και να με κατευοδώσετε για τη συνέχεια του ταξιδιού, αφού πιο πριν χορτάσω από την παρουσία σας, έστω και για λί­γο. Για την ώρα έχω να κάνω ένα ταξίδι στην Ιερουσαλήμ, για να μεταφέρω τα βοηθήματα στους πιστούς. Γιατί οι πιστοί της Μακεδο­νίας και της Αχαΐας έκαναν με πολλή αγάπη έναν έρανο για τους φτωχούς της εκκλησίας της Ιερουσαλήμ. Έδειξαν αγάπη, η προ­σφορά τους όμως είναι και μια οφειλή που έχουν για τους Ιεροσολυ­μίτες. Όπως δηλαδή οι μη Ιουδαίοι πήραν μερίδιο από τα πνευματικά αγαθά εκείνων, οφείλουν να τους συνδράμουν με τα δικά τους υλικά αγαθά. Μόλις, λοιπόν, τελειώσω μ’ αυτή την αποστολή και παρα­δώσω επίσημα στην εκκλησία της Ιερουσαλήμ τον καρπό του εράνου, θα φύγω μέσω Ρώμης για την Ισπανία. Κι είμαι βέβαιος πως, όταν θα έρθω σ’ εσάς, θα έρθω μ’ όλη την ευλογία του ευαγγελίου του Χριστού.