Ιερομαρτύρων Δωροθέου († 362) και Θεοδώρου, επισκόπων Τύρου. Δέκα Μαρτύρων, των εν Αιγύπτω: Απόλλωνος, Αρείου, Γοργίου, Λεωνίδου (πατρός Ώριγένους), Μαρκιανού, Νικάνδρου, Πάμφωνος, Υπερεχίου, Ειρήνης και Σελήνης (†δ΄αι.). Μαρτύρων Πλουτάρχου και Σερίνου. Κόνωνος και Χριστόφορου, των από Ρώμης. Νόννου. Νεομάρτυρος Μάρκου, του νέου, του εν Χίω (1) (1801). Οσίου Θεοδώρου δουκός, του Ρώσου.

(1) Ο άγιος νεομάρτυρας Μάρκος, γεννήθηκε στη Σμύρνη. Σε νεαρή ηλικία το 1788, νυμφεύθηκε, αλλά συσχετίσθηκε στην Έφεσο με μίαν άλλη χριστιανή γυναίκα και κάποια ημέρα συνελήφθησασν επ` αυτοφώρω. Ο άγιος και η ερωμένη του αρνήθηκαν την πίστη τους ενώπιον του κριτή. Γρήγορα όμως αισθάνθηκε τύψεις για την ανόσια πράξη του, γι` αυτό με δάκρυα εξομολογήθηκε το γεγονός σε κάποιο φημισμένο πνευματικό ο οποίος τούς διευκόλυνε να φύγουν στη Σμύρνη και μετά από αρκετές περιπλανήσεις να φθάσουν στη Βενετία όπου χρίστηκαν με Άγιο Μύρο και νυμφεύθηκαν. Μέσα του όμως σιγόκαιγε η φλόγα του μαρτυρίου. Την πρώτη φορά ο πνευματικός του τον απέτρεψε. Τότε ο Μάρκος αναγκάστηκε να επιστρέψει στη Χίο. Εκεί μετά από θερμή προσευχή, και αφού μετάλαβε των αχράντων μυστηρίων, παρουσιάσθηκε στο κριτήριο όπου με θάρρος ομολόγησε την πίστη του στο Σωτήρα και Λυτρωτή Χριστό. Συνελήφθη και ρίχθηκε στη φυλακή όπου υπέστη σκληρά βασανιστήρια. Το ίδιο συνέβη και τη δεύτερη φορά που παρουσιάσθηκε στο κριτήριο, ακλόνητος και ακτινοβόλος, διακήρυξε την ορθόδοξο πίστη του. Οι Τούρκοι τον έριξαν από τις σκάλες, τον φυλάκισαν εκ νέου και τον υπέβαλαν σε φρικτότερα βασανιστήρια. Οι χριστιανοί της Χίου όταν πληροφορήθηκαν το γεγονός, άρχισαν να νηστεύουν και να προσεύχονται θερμά για να τον ενισχύσει ο Κύριος. Αφού κοινώνησε των αχράντων μυστηρίων, οδηγήθηκε στις 5 Ιουνίου 1801 στον τόπο της εκτέλεσης, όπου τον αποκεφάλισαν χαρίζοντας στην Εκκλησία ένα ακόμη καλλίνικο μάρτυρα.

Αποστολικό Ανάγνωσμα

Πρωτότυπο Κείμενο (Εφ. 5: 8-19)

Ἀδελφοί, ὡς τέκνα φωτὸς περιπατεῖτε· ― ὁ γὰρ καρπὸς τοῦ Πνεύματος ἐν πάσῃ ἀγαθωσύνῃ καὶ δικαιοσύνη καὶ ἀληθείᾳ· ― δοκιμάζοντες τί ἐστιν εὐάρεστον τῷ Κυρίῳ. Καὶ μὴ συγκοινωνεῖτε τοῖς ἔργοις τοῖς ἀκάρποις τοῦ σκότους, μᾶλλον δὲ καὶ ἐλέγχετε· τὰ γὰρ κρυφῆ γινόμενα ὑπ᾿ αὐτῶν αἰσχρόν ἐστι καὶ λέγειν· τὰ δὲ πάντα ἐλεγχόμενα ὑπὸ τοῦ φωτὸς φανεροῦται· πᾶν γὰρ τὸ φανερούμενον φῶς ἐστι. Διὸ λέγει· Ἔγειρε ὁ καθεύδων καὶ ἀνάστα ἐκ τῶν νεκρῶν, καὶ ἐπιφαύσει σοι ὁ Χριστός. Βλέπετε οὖν πῶς ἀκριβῶς περιπατεῖτε, μὴ ὡς ἄσοφοι, ἀλλ᾿ ὡς σοφοί, ἐξαγοραζόμενοι τὸν καιρόν, ὅτι αἱ ἡμέραι πονηραί εἰσι. Διὰ τοῦτο μὴ γίνεσθε ἄφρονες, ἀλλὰ συνιέντες τί τὸ θέλημα τοῦ Κυρίου. Καὶ μὴ μεθύσκεσθε οἴνῳ, ἐν ᾧ ἐστιν ἀσωτία, ἀλλὰ πληροῦσθε ἐν Πνεύματι, λαλοῦντες ἑαυτοῖς ψαλμοῖς καὶ ὕμνοις καὶ ᾠδαῖς πνευματικαῖς, ᾄδοντες καὶ ψάλλοντες ἐν τῇ καρδίᾳ ὑμῶν τῷ Κυρίῳ.

Νεοελληνική Απόδοση

Αδελφοί, κάποτε ήσα­σταν στο σκοτάδι, τώρα όμως, που πιστεύετε στον Κύριο, είστε στο φως· να ζείτε, λοιπόν, σαν άνθρωποι που ανήκουν στο φως. Γιατί η ζωή εκείνων που οδηγούνται από το Άγιο Πνεύμα διακρίνεται για την αγαθότητα, τη δικαιοσύνη και την αλήθεια. Να εξετάζετε τι αρέσει στον Κύριο. Και να μη συμμετέχετε στα σκοτεινά κι ανώφελα έργα των άλλων, αλλά να τα ξεσκεπάζετε. Γι’ αυτά που κάνουν εκείνοι στα κρυφά είναι ντροπή ακόμα και να μιλάμε. Όταν όμως όλα αυτά έρχονται στο φως, δείχνουν τι είναι. Γιατί ό,τι φανερώνεται γίνεται και το ίδιο φως. Γι’ αυτό λέει ένας ύμνος: «Ξύπνα εσύ που κοιμάσαι, αναστήσου από τους νεκρούς, και ο Χριστός θα σε φωτίσει». Προσέχετε, λοιπόν, καλά πώς ζείτε· μη ζείτε ως ασύνετοι αλλά ως συνετοί. Να χρησιμοποιείτε σωστά το χρόνο σας, γιατί ζούμε σε πο­νηρούς καιρούς. Γι’ αυτό μην είστε άφρονες, αλλά ν’ αντιλαμβάνεστε τι θέλει ο Κύριος από σας. Και μη μεθάτε με κρασί, που οδηγεί στην ασωτία, αλλά να γεμίζετε με το Πνεύμα του Θεού. Να τρα­γουδάτε στις συνάξεις σας ψαλμούς και ύμνους και πνευματικές ωδές, να ψάλλετε με την καρδιά σας στον Κύριο.