Σάββατο (του Ακαθίστου), 1η Απριλίου 2023
Οσίας Μαρίας της Αιγύπτιας (1) (†522). Μαρτύρων Γεροντίου και Βασιλείδου. Οσίων Μακαρίου του ομολογητού (2), ηγουμένου της μονής Πελεκητής και Ευθυμίου του θαυματουργού, του Ρώσου. Αγίου Αχάζ.
(1) Η οσία Μαρία γεννήθηκε στην Αίγυπτο το 345. Από νεαρή ηλικία και αγνοώντας τις συμβουλές των οικείων της ακολούθησε το δρόμο της διαφθοράς και της ακολασίας για δεκαεπτά χρόνια. Τότε ο πανάγαθος και πολυεύσπλαχνος θεός ενήργησε το ιδικό του σχέδιο σωτηρίας οδηγώντας τα βήματα της στους Αγίους Τόπους την ημέρα της εορτής της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού. Φθάνοντας στην είσοδο της εκκλησίας η Μαρία αισθάνθηκε την ανάγκη να εισέλθει στην εκκλησία και να προσκυνήσει τον Τίμιο Σταυρό. Μάταια όμως διότι μία αόρατη δύναμη την εμπόδιζε να περάσει στο είσοδο του ναού. Μια θαυμαστή αλλαγή είχε συντελεσθεί στο βάθη του είναι της. Παρακάλεσε την Παρθένο Μαρία να της επιτρέψει να εισέλθει στο ναό και να προσκυνήσει και θα ακολουθούσε την οδό της σωτηρίας και της λύτρωσης. Μετά τη προσκύνηση αποσύρθηκε στην έρημο του Ιορδάνη, όπου πενήντα σχεδόν χρόνια ακολούθησε αυστηρή ασκητική ζωή και προσευχή χωρίς να συναντήσει ποτέ άνθρωπο παρά μόνο τον ιερομόναχο Ζωσιμά ο οποίος της πρόσφερε τον «άρτο της ζωής» τη Θεία Κοινωνία.
(2) O όσιος Μακάριος γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη και ονομαζόταν Χριστόφορος. Σε νεαρή ηλικία πήγε στο Μοναστήρι της Πελεκητής στη Τρίγλεια της Προύσσας. Εκεί εκάρη μοναχός και μετονομάστηκε σε Μακάριο. Δεν άργησαν όμως να φανούν και τα πολλά πνευματικά του χαρίσματα γι` αυτό και οι αδελφοί της Μονής τον εξέλεξαν Ηγούμενο. Αργότερα δε εκτιμώντας την όλη παρουσία του ο Πατριάρχης Ταράσιος τον χειροτόνησε πρεσβύτερο. Στην περίοδο της Εικονομαχίας για την στερεή πίστη του φυλακίστηκε και εξορίστηκε. Εκοιμήθη οσιακά εν μέσω κακουχιών και στερήσεων στο νησί Αφουσία, όπου ήταν εξόριστος.
Αποστολικό Ανάγνωσμα
Πρωτότυπο Κείμενο (Εβρ. 9:1-7)
Ἀδελφοί, εἶχεν ἡ πρώτη σκηνὴ δικαιώματα λατρείας τό τε ῞Αγιον κοσμικόν. Σκηνὴ γὰρ κατεσκευάσθη ἡ πρώτῃ ἐν ᾗ ἥ τε λυχνία καὶ ἡ τράπεζα καὶ ἡ πρόθεσις τῶν ἄρτων, ἥτις λέγεται ῞Αγια. Μετὰ δὲ τὸ δεύτερον καταπέτασμα σκηνὴ ἡ λεγομένη ῞Αγια ῾Αγίων, χρυσοῦν ἔχουσα θυμιατήριον καὶ τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης περικεκαλυμμένην πάντοθεν χρυσίῳ, ἐν ᾗ στάμνος χρυσῆ ἔχουσα τὸ μάννα καὶ ἡ ῥάβδος ᾿Ααρὼν ἡ βλαστήσασα καὶ αἱ πλάκες τῆς διαθήκης, ὑπεράνω· δὲ αὐτῆς Χερουβὶμ δόξης κατασκιάζοντα τὸ ἱλαστήριον· περὶ ὧν οὐκ ἔστι νῦν λέγειν κατὰ μέρος. Τούτων δὲ οὕτω κατεσκευασμένων εἰς μὲν τὴν πρώτην σκηνὴν διὰ παντὸς εἰσίασιν οἱ ἱερεῖς τὰς λατρείας ἐπιτελοῦντες, εἰς δὲ τὴν δευτέραν ἅπαξ τοῦ ἐνιαυτοῦ μόνος ὁ ἀρχιερεύς, οὐ χωρὶς αἵματος, ὃ προσφέρει ὑπὲρ ἑαυτοῦ καὶ τῶν τοῦ λαοῦ ἀγνοημάτων.
___________________________________________________________________________
Ευαγγελικό Ανάγνωσμα
Πρωτότυπο Κείμενο (Λκ. 1:39-49, 56)
Ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις ἀναστᾶσα Μαριὰμ, ἐπορεύθη εἰς τὴν ὀρεινὴν μετὰ σπουδῆς, εἰς πόλιν ᾿Ιούδα· καὶ εἰσῆλθεν εἰς τὸν οἶκον Ζαχαρίου, καὶ ἠσπάσατο τὴν ᾿Ελισάβετ. Καὶ ἐγένετο, ὡς ἤκουσεν ἡ ᾿Ελισάβετ τὸν ἀσπασμὸν τῆς Μαρίας, ἐσκίρτησε τὸ βρέφος ἐν τῇ κοιλίᾳ αὐτῆς· καὶ ἐπλήσθη Πνεύματος ῾Αγίου ἡ ᾿Ελισάβετ, καὶ ἀνεφώνησε φωνῇ μεγάλῃ, καὶ εἶπεν· Εὐλογημένη σὺ ἐν γυναιξὶ, καὶ εὐλογημένος ὁ καρπὸς τῆς κοιλίας σου. Καὶ πόθεν μοι τοῦτο, ἵνα ἔλθῃ ἡ Μήτηρ τοῦ Κυρίου μου πρός με; Ἰδοὺ γὰρ, ὡς ἐγένετο ἡ φωνὴ τοῦ ἀσπασμοῦ σου εἰς τὰ ὦτά μου, ἐσκίρτησε τὸ βρέφος ἐν ἀγαλλιάσει ἐν τῇ κοιλίᾳ μου. Καὶ μακαρία ἡ πιστεύσασα, ὅτι ἔσται τελείωσις τοῖς λελαλημένοις αὐτῇ παρὰ Κυρίου. Καὶ εἶπε Μαριάμ· Μεγαλύνει ἡ ψυχή μου τὸν Κύριον, καὶ ἠγαλλίασε τὸ πνεῦμά μου ἐπὶ τῷ Θεῷ τῷ Σωτῆρί μου· Ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπὶ τὴν ταπείνωσιν τῆς δούλης αὐτοῦ· ἰδοὺ γὰρ, ἀπὸ τοῦ νῦν μακαριοῦσί με πᾶσαι αἱ γενεαί· Ὅτι ἐποίησέ μοι μεγαλεῖα ὁ δυνατὸς· καὶ ἅγιον τὸ ὄνομα αὐτοῦ. ῎Εμεινε δὲ Μαριὰμ σὺν αὐτῇ ὡσεὶ μῆνας τρεῖς· καὶ ὑπέστρεψεν εἰς τὸν οἶκον αὐτῆς.
Νεοελληνική Απόδοση
Εκείνες τις μέρες, η Μαριάμ σηκώθηκε και πήγε γρήγορα σε κάποια πόλη της ορεινής Ιουδαίας· μπήκε στο σπίτι του Ζαχαρία και χαιρέτησε την Ελισάβετ. Μόλις εκείνη άκουσε το χαιρετισμό της Μαρίας, το βρέφος που ήταν στα σπλάχνα της σκίρτησε. Η Ελισάβετ πλημμύρισε με το Άγιο Πνεύμα και φώναξε με δυνατή φωνή: «Ευλογημένη απ’ το Θεό είσαι εσύ, περισσότερο από όλες τις γυναίκες, ευλογημένο και το παιδί που έχεις στα σπλάχνα σου. Αλλά πώς μου έγινε αυτή η τιμή να με επισκεφτεί η μητέρα του Κυρίου μου; Γιατί μόλις έφτασε ση’ αυτιά μου η φωνή του χαιρετισμού σου, σκίρτησε από αγαλλίαση το παιδί στα σπλάχνα μου. Χαρά σ’ αυτήν που πίστευε ότι θα εκπληρωθούν τα λόγια που της είπε ο Κύριος».Η Μαριάμ τότε είπε:«Η ψυχή μου δοξάζει τον Κύριο, και το πνεύμα μου νιώθει αγαλλίαση για το Θεό, το σωτήρα μου, γιατί έδειξε την ευμένειά του στην ταπεινή του δούλη. Από τώρα θα με καλοτυχίζουν όλες οι γενιές, γιατί ο δυνατός Θεός έκανε σ’ εμένα θαυμαστό έργο. Άγιο είναι το όνομά του. Η Μαριάμ έμεινε με την Ελισάβετ περίπου τρεις μήνες και ύστερα γύρισε στο σπίτι της.