Σωφρονίου πατριάρχου (1) Ιεροσολύμων (†638), Γεωργίου του Σιναΐτου, Γεωργίου του θαυματουργού και νεοφανούς, Ζαχαρίου. Ιερομάρτυρος Πιονίου πρεσβυτέρου († 250) και των συν αυτώ. Μαρτύρων Θαλλού και Τροφίμου, των εν Λαοδικεία και Σαβίνα. Θεοδώρας της βασιλίσσης Άρτης (2), της εκ Σερβίων Κοζάνης.

(1) O άγιος Σωφρόνιος, γεννήθηκε στη Δαμασκό της Συρίας γύρω στο 575 από ευσεβείς και ταπεινούς γονείς, οι οποίοι όμως του ενέπνευσαν έντονο χριστιανικό φρόνημα. Έλαβε μεγάλη φιλοσοφική και θεολογική μόρφωση. Πήγε στο Ιεροσόλυμα, όπου εκάρη μοναχός στη Μονή του Αγίου Θεοδοσίου και επιδόθηκε σε βαθύτερες θεολογικές και εκκλησιολογικές μελέτες. Ήταν πολέμιος της αίρεσης του Μονοθελητισμού, την οποία καταπολέμησε συγγράφοντας πολλά αντιαιρετικά έργα. Για τη μεγάλη του προσφορά, το 634 εξελέγη Πατριάρχης Αντιοχείας. Από αυτή τη θέση, εντείνει τον αγώνα του κατά των δυσεβών Μονοθελητιστών. Μετά από πολλούς αγώνες, παρέδωσε την ψυχή του στον Κύριο περί το 638.
(2) Η Οσία Θεοδώρα, ήταν κόρη του Ιωάννη Πετραλίφη, άρχοντα της Θεσσαλονίκης, επί Αλεξίου του Κομνηνού. Σε νεαρή ηλικία έλαβε σύζυγό της τον Μιχαήλ Δούκα, κατοπινό άρχοντα της Ηπείρου. Ωστόσο παρά τις τιμές και τα αξιώματα, η Θεοδώρα παρέμεινε ταπεινή στο φρόνημα και φρόντιζε να περιποιούνται τους πτωχούς και αδυνάτους. Όμως μεγάλη δοκιμασία περίμενε την αγία όταν ο σύζυγός της δεσμεύτηκε με μία πόρνη, τη Γαγρίτη, και παραμέλησε εντελώς τη Θεοδώρα. Η αγία όμως έδειξε και σ` αυτή τη περίσταση το ψυχικό της μεγαλείο και με τη θερμή της προσευχή κατόρθωσε να επαναφέρει το σύζυγό της στο δρόμο του Θεού. Ο σύζυγός της ζήτησε συγγνώμη και έζησαν μαζί με πνεύμα Θεού. Μετά το θάνατό του η αγία αποσύρθηκε στο Μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου, που η ίδια έκτισε και έζησε ασκητική ζωή έως την ημέρα της οσιακής κοιμήσεώς της.

Αποστολικό Ανάγνωσμα

Πρωτότυπο Κείμενο (Εβρ. 3:12-16)

Ἀδελφοί, βλέπετε μή ποτε ἔσται ἔν τινι ὑμῶν καρδία πονηρὰ ἀπιστίας ἐν τῷ ἀποστῆναι ἀπὸ Θεοῦ ζῶντος, ἀλλὰ παρακαλεῖτε ἑαυτοὺς καθ᾿ ἑκάστην ἡμέραν ἄχρις οὗ τὸ «σήμερον» καλεῖται, ἵνα μὴ «σκληρυνθῇ» ἐξ ὑμῶν τις ἀπάτῃ τῆς ἁμαρτίας· μέτοχοι γὰρ γεγόναμεν τοῦ Χριστοῦ, ἐάνπερ τὴν ἀρχὴν τῆς ὑποστάσεως μέχρι τέλους βεβαίαν κατάσχωμεν, ἐν τῷ λέγεσθαι· «Σήμερον ἐὰν τῆς φωνῆς αὐτοῦ ἀκούσητε, μὴ σκληρύνητε τὰς καρδίας ὑμῶν ὡς ἐν τῷ παραπικρασμῷ». Τίνες γὰρ ἀκούσαντες παρεπίκραναν; Ἀλλ᾿ οὐ πάντες οἱ ἐξελθόντες ἐξ Αἰγύπτου διὰ Μωϋσέως;

Νεοελληνική Απόδοση

Αδελφοί, προσέξτε, μήπως κανείς από σας έχει τόσο κακή και άπιστη καρδιά, ώστε ν’ απομακρυνθεί από τον αληθινό Θεό. Κάθε μέρα να ενθαρρύνετε ο ένας τον άλλο, όσο ισχύει το «σήμε­ρα», έτσι ώστε να μην εξαπατήσει κανέναν από σας η αμαρτία και τον κάνει σκληρόκαρδο. Γιατί τότε μόνο θα μετέχουμε στο μεγαλείο του Θεού, όταν διατηρήσουμε ως το τέλος σταθερή την εμπιστοσύνη που δείξαμε αρχικά στο Χριστό. Η Γραφή το λέει καθαρά: Σήμερα, αν ακούσετε τη φωνή του Θεού, μη γίνετε σκληρόκαρδοι, όπως τότε που με πικράνατε. Ποιοι όμως πίκραναν το Θεό, παρ’ όλο που άκουσαν τη φωνή του; Δεν ήταν όλοι ανεξαίρετα όσοι έφυγαν με τη βοήθεια του Μωυσή από την Αίγυπτο.