skip to Main Content

Σάββατο, 3η Δεκεμβρίου 2022

Προφήτου Σοφονίου. Ιερομαρτύρων Θεοδώρου αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας και Γαβριήλ, πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (†1659). Μαρτύρων Αγαπίου, Σελεύκου,Μάμαντος, Ίνδη, Δόμνας, Γλυκερίου. Μωυσέως του οικονόμου, Θεοδώρου του εν Αλεξανδρεία. Νεομάρτυρος Αγγελή, ιατρού εξ Άργους, του εν Χίω αθλήσαντος (†1813). Οσίων Θεοδούλου, Θεοδούλου Κυπρίου του «σαλού» (1), και Ιωάννου επισκόπου Κολωνίας, του ησυχαστού.

(1)Ο όσιος Θεόδουλος ο Κύπριος έζησε με αυταπάρνηση και φιλανθρωπία δείχνοντας απεριόριστη καλοσύνη προς τους ανθρώπους. Ήταν άνθρωπος πράος, επιεικής και διατελούσε μεγάλο φιλανθρωπικό έργο, δίνοντας στους έχοντες ανάγκη, από το υστέρημα του. Ο Θεόδουλος ο Κύπριος έγινε μοναχός, διατήρησε όμως την αγάπη του προς τους αδύναμους στο σώμα και στο πνεύμα. Επειδή η φήμη του ως αγίου άνδρα διαδίδοταν με μεγάλη ταχύτητα, πολλοί ήταν αυτοί που πήγαιναν να τον συμβουλευτούν. Όταν οι πιο εύποροι τον ρωτούσαν τι θα ήθελε να κάνουν για να τον ευχαριστήσουν, ο όσιος τους παρότρυνε για δύο πράγματα: να προσέχουν τον εαυτό τους για να μην αμαρτήσουν και να αγαπούν τον πλησίον τους.

Συναξαριστής (έκδοση Αποστολικής Διακονίας)

 Αποστολικό Ανάγνωσμα 

 Πρωτότυπο Κείμενο (Ρωμ. 10:11-21,11: 1-2)
 Ἀδελφοί, λέγει ἡ γραφή· «Πᾶς ὁ πιστεύων ἐπί τῷ Θε ο καταισχυνθήσεται». Οὐ γὰρ ἔστι διαστολὴ ᾿Ιουδαίου τε καὶ ῞Ελληνος· ὁ γὰρ αὐτὸς Κύριος πάντων, πλουτῶν εἰς πάντας τοὺς ἐπικαλουμένους αὐτόν· «Πᾶς γὰρ ὃς ἂν ἐπικαλέσηται τὸ ὄνομα Κυρίου σωθήσεται». Πῶς οὖν ἐπικαλέσονται εἰς ὃν οὐκ ἐπίστευσαν; Πῶς δὲ πιστεύσουσιν οὗ οὐκ ἤκουσαν; Πῶς δὲ ἀκούσουσι χωρὶς κηρύσσοντος; Πῶς δὲ κηρύξουσιν ἐὰν μὴ ἀποσταλῶσι; Καθὼς γέγραπται· «ς ὡραῖοι οἱ πόδες τῶν εὐαγγελιζομένων εἰρήνην, τῶν εὐαγγελιζομένων τὰ ἀγαθά!». ᾿Αλλ᾿ οὐ πάντες ὑπήκουσαν τῷ εὐαγγελίῳ· ῾Ησαΐας γὰρ λέγει· «Κύριε, τίς ἐπίστευσε τῇ ἀκοῇ ἡμῶν;». ρα ἡ πίστις ἐξ ἀκοῆς, ἡ δὲ ἀκοὴ διὰ ρήματος Θεοῦ. λλὰ λέγω μὴ οὐκ ἤκουσαν; Μενοῦνγε «εἰς πᾶσαν τὴν γῆν ἐξῆλθεν ὁ φθόγγος αὐτῶν, καὶ εἰς τὰ πέρατα τῆς οἰκουμένης τὰ ῥήματα αὐτῶν». λλὰ λέγω, μὴ οὐκ ἔγνω, ᾿Ισραήλ; Πρῶτος Μωϋσῆς λέγει· «γὼ παραζηλώσω ὑμᾶς ἐπ᾿ οὐκ ἔθνει, ἐπὶ ἔθνει ἀσυνέτῳ παροργιῶ ὑμᾶς». ῾Ησαΐας δὲ ἀποτολμᾷ καὶ λέγει· «Εὑρέθην τοῖς ἐμὲ μὴ ζητοῦσιν, ἐμφανὴς ἐγενόμην τοῖς ἐμὲ μὴ ἐπερωτῶσι». Πρὸς δὲ τὸν ᾿Ισραὴλ λέγει· «λην τὴν ἡμέραν ἐξεπέτασα τὰς χεῖράς μου πρὸς λαὸν ἀπειθοῦντα καὶ ἀντιλέγοντα». Λέγω οὖν, μὴ ἀπώσατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ; Μὴ γένοιτο· καὶ γὰρ ἐγὼ ᾿Ισραηλίτης εἰμί, ἐκ σπέρματος ᾿Αβραάμ, φυλῆς Βενιαμίν. Οὐκ ἀπώσατο ὁ Θεὸς τὸν λαὸν αὐτοῦ ὃν προέγνω.
 
Νεοελληνική Απόδοση
 Αδελφοί, λέει και η Γραφή: Όποιος πιστεύει σ’ αυτόν δε θα ντροπιαστεί. Και δε γίνεται καμιά διάκριση αν είναι Ιουδαίος ή όχι, γιατί ο ίδιος είναι Κύριος για όλους, που σκορπά πλούσια τη χάρη του σ’ όλους όσοι τον επικαλούνται. Γιατί οποιοσδήποτε επικαλεστεί το όνομα του Κυρίου θα σωθεί. Πώς όμως θα τον επικαλεστούν, αν δεν τον πιστέψουν; Και πώς θα τον πιστέψουν, αν δεν έχουν ακούσει γι’ αυτόν; Και πώς πάλι θ’ ακούσουν γι’ αυτόν, αν κάποιος δεν τους τον κηρύξει; Και πώς θα κηρύξουν σωστά, αν δεν τους αποστείλει ο Κύριος; Γι’ αυτό προφήτεψε η Γραφή: Πόσο όμορφος είναι ο ερχομός αυτών που φέρνουν τη χαρμόσυνη είδηση! Μα το χαρμόσυνο αυτό μήνυμα δεν το δέχτη­καν όλοι. Όπως το έχει πει κιόλας ο Ησαΐας, Κύριε, ποιος πίστεψε στο  κήρυγμά μας; Επομένως, για να πιστέψει κανείς χρειάζεται ν’ ακούσει το κήρυγμα και το κήρυγμα γίνεται με το λόγο του Θεού. Αναρωτιέμαι όμως, μήπως οι Ιουδαίοι δεν άκουσαν το κήρυγμα; Και βέβαια το άκουσαν! Γιατί, λεει η Γραφή: Σ’ όλη τη γη αντήχησε η φωνή τους και στα πέρατα της οικουμένης τα λόγια τους. Και πάλι αναρωτιέμαι: μήπως ο Ισραήλ δεν τα κατάλαβε; Tην α­πάντηση τη δίνει πρώτος ο Μωυσής: Θα σας κάνω να ζηλέψετε ένα έθνος που δεν είν’ έθνος, θα σας κάνω να εξοργιστείτε μ’ έναν λαό χωρίς σύνεση. Κι ο Ησαΐας φτάνει στο σημείο να λεει: Με βρήκαν αυτοί που δε μ’ αναζητούσαν. φανερώθηκα σ’ αυτούς που δε ρωτούσαν καν για μένα. Για τον Ισραήλ, όμως, λεει: Όλη την ημέρα άπλωνα τα χέρια μου σ’ ένα λαό ανυπάκουο, που μου αντιμιλά. Έπειτα απ’ όλα αυτά αναρωτιέμαι: μήπως ο Θεός απέρριψε το λαό του: Αποκλείεται! Γιατί κι εγώ είμαι Ισραηλίτης, απόγονος του Αβραάμ, από τη φυλή του Βενιαμίν. Δεν απέρριψε, λοιπόν, ο Θεός το λαό του, που από παλιά τον ξεχώρισε και τον αγάπησε.
_______________________________________________________________________  
Ευαγγελικό Ανάγνωσμα 

Πρωτότυπο Κείμενο (Λκ. 12: 32-40)

Εἶπεν ὁ Κύριος· Μὴ φοβοῦ, τὸ μικρὸν ποίμνιον· ὅτι εὐδόκησεν ὁ Πατὴρ ὑμῶν δοῦναι ὑμῖν τὴν βασιλείαν. Πωλήσατε τὰ ὑπάρχοντα ὑμῶν καὶ δότε ἐλεημοσύνην. Ποιήσατε ἑαυτοῖς βαλάντια μὴ παλαιούμενα, θησαυρὸν ἀνέκλειπτον ἐν τοῖς οὐρανοῖς, ὅπου κλέπτης οὐκ ἐγγίζει, οὐδὲ σὴς διαφθείρει· ὅπου γάρ ἐστιν ὁ θησαυρὸς ὑμῶν, ἐκεῖ καὶ ἡ καρδία ὑμῶν ἔσται. ῎Εστωσαν ὑμῶν αἱ ὀσφύες περιεζωσμέναι, καὶ οἱ λύχνοι καιόμενοι· καὶ ὑμεῖς ὅμοιοι ἀνθρώποις προσδεχομένοις τὸν κύριον ἑαυτῶν, πότε ἀναλύσει ἐκ τῶν γάμων, ἵνα, ἐλθόντος καὶ κρούσαντος, εὐθέως ἀνοίξωσιν αὐτῷ. Μακάριοι οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι, οὓς ἐλθὼν ὁ κύριος εὑρήσει γρηγοροῦντας. Ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὅτι περιζώσεται, καὶ ἀνακλινεῖ αὐτούς, καὶ παρελθὼν διακονήσει αὐτοῖς. Καὶ ἐὰν ἔλθῃ ἐν τῇ δευτέρᾳ φυλακῇ, καὶ ἐν τῇ τρίτῃ φυλακῇ ἔλθῃ, καὶ εὕρῃ οὕτω, μακάριοί εἰσιν οἱ δοῦλοι ἐκεῖνοι. Τοῦτο δὲ γινώσκετε, ὅτι εἰ ᾔδει ὁ οἰκοδεσπότης ποίᾳ ὥρᾳ ὁ κλέπτης ἔρχεται, ἐγρηγόρησεν ἂν, καὶ οὐκ ἂν ἀφῆκε διορυγῆναι τὸν οἶκον αὐτοῦ. Καὶ ὑμεῖς οὖν γίνεσθε ἕτοιμοι· ὅτι ᾗ ὥρᾳ οὐ δοκεῖτε, ὁ Υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ἔρχεται.

Νεοελληνική Απόδοση

Είπε ο Κύριος, μη φοβάσαι, μικρό μου ποίμνιο. Σ’ εσάς ευαρεστήθηκε ο Πα­τέρας σας να δώσει τη βασιλεία του. Πουλήστε τα υπάρχοντά σας και δώστε τα χρήματα στους φτωχούς. Αποκτήστε πορτοφόλια που δεν παλιώνουν, πλούτη μόνιμα στον κόσμο του Θεού, όπου ούτε κλέφτης τα αγγίζει ούτε σκόρος τα καταστρέφει. Γιατί όπου είναι τα πλούτη σας εκεί θα είναι κι η καρδιά σας». Να είστε συνεχώς έτοιμοι με δεμένο το ζωνάρι στη μέση σας και αναμμένα τα λυχνάρια. Να συμπεριφέρεστε σαν τους ανθρώπους που περιμένουν τον Κύριό τους πότε θα γυρίσει από το γάμο, ώστε, μόλις έρθει και χτυπήσει την πόρτα, αμέσως να του ανοίξουν. Μακάριοι οι δούλοι εκείνοι που ο κύριός τους θα τους βρει ξύπνιους. Σας βεβαιώνω πως θ’ ανασκουμπωθεί, θα τους βάλει να καθίσουν και θα τους περιποιηθεί. Χαρά σ’ εκείνους μάλιστα τους δούλους, που ο Κύριός τους θα επιστρέφει τα μεσάνυχτα ή τα ξημερώματα και θα τους βρει να τον περιμένουν. και να ξέρετε τούτο: πως αν ο ιδιοκτήτης ενός σπιτιού ήξερε ποια ώρα θα έρθει ο κλέφτης, θα ήταν άγρυπνος και δε θα άφηνε να του διαρρήξουν το σπίτι. Να είστε, λοιπόν, κι εσείς έτοιμοι, γιατί ο Υιός του Ανθρώπου θα έρθει την ώρα που δεν τον περιμένετε”.

Back To Top