skip to Main Content

Πέμπτη, 30η Δεκεμβρίου 2021

Αποστολικό Ανάγνωσμα

Πρωτότυπο Κείμενο (Τίτον 1:5-14)

Τέκνον Τίτε,  κατάστησον κατὰ πόλιν πρεσβυτέρους, ὡς ἐγώ σοι διεταξάμην, εἴ τίς ἐστιν ἀνέγκλητος, μιᾶς γυναικὸς ἀνήρ, τέκνα ἔχων πιστά, μὴ ἐν κατηγορίᾳ ἀσωτίας ἢ ἀνυπότακτα. Δεῖ γὰρ τὸν ἐπίσκοπον ἀνέγκλητον εἶναι ὡς Θεοῦ οἰκονόμον, μὴ αὐθάδη, μὴ ὀργίλον, μὴ πάροινον, μὴ πλήκτην, μὴ αἰσχροκερδῆ, ἀλλὰ φιλόξενον, φιλάγαθον, σώφρονα, δίκαιον, ὅσιον, ἐγκρατῆ, ἀντεχόμενον τοῦ κατὰ τὴν διδαχὴν πιστοῦ λόγου, ἵνα δυνατὸς ᾖ καὶ παρακαλεῖν ἐν τῇ διδασκαλίᾳ τῇ ὑγιαινούσῃ καὶ τοὺς ἀντιλέγοντας ἐλέγχειν. Εἰσὶ γὰρ πολλοὶ καὶ ἀνυπότακτοι, ματαιολόγοι καὶ φρεναπάται, μάλιστα οἱ ἐκ περιτομῆς, οὓς δεῖ ἐπιστομίζειν, οἵτινες ὅλους οἴκους ἀνατρέπουσι διδάσκοντες ἃ μὴ δεῖ αἰσχροῦ κέρδους χάριν. Εἶπέ τις ἐξ αὐτῶν ἴδιος αὐτῶν προφήτης· Κρῆτες ἀεὶ ψεῦσται, κακὰ θηρία, γαστέρες ἀργαί. Ἡ μαρτυρία αὕτη ἐστὶν ἀληθής. Δι᾿ ἣν αἰτίαν ἔλεγχε αὐτοὺς ἀποτόμως, ἵνα ὑγιαίνωσιν ἐν τῇ πίστει, μὴ προσέχοντες ᾿Ιουδαικοῖς μύθοις καὶ ἐντολαῖς ἀνθρώπων ἀποστρεφομένων τὴν ἀλήθειαν.

Νεοελληνική Απόδοση

Παιδί μου Τίτε, να διορ­θώνεις τις ελλείψεις και να εγκαταστήσεις σε κάθε πόλη πρεσβυτέρους, σύμφωνα με τις οδηγίες που σου έδωσα. Πρεσβύτερος να γί­νεται όποιος είναι αδιάβλητος, άντρας μιας μόνο γυναίκας, και με παι­διά πιστά, που δεν κατηγορούνται για άσωτη ζωή κι ούτε είναι ανυπά­κουα. Γιατί ο επίσκοπος, ως διαχειριστής του Θεού, πρέπει να είναι αδιάβλητος να μην είναι υπεροπτικός, ευέξαπτος, μέθυσος, φιλόνι­κος, και να μην επιδιώκει αθέμιτα κέρδη. Αντίθετα, πρέπει να είναι φιλόξενος, ν’ αγαπάει το καλό, να είναι συνετός, δίκαιος, ευσεβής, να κυριαρχεί στον εαυτό του· να είναι προσηλωμένος στο κήρυγμα που συμφωνεί με τη διδαχή που μας παραδόθηκε, και συνεπώς είναι α­ξιόπιστο· έτσι θα μπορεί και να καθοδηγεί σύμφωνα με τη σωστή δι­δασκαλία και να ελέγχει όσους είναι αντίθετοι σ’ αυτόν. Γιατί υπάρχουν πολλοί, προπάντων αυτοί που ήρθαν από την ιου­δαϊσμό, που δε θέλουν να υποταχτούν, και διδάσκουν ψεύτικα πράγ­ματα εξαπατώντας τους ανθρώπους. Αυτούς πρέπει κανείς να τους κλείνει το στόμα, γιατί γκρεμίζουν ολόκληρα σπίτια, διδάσκοντος πράγματα που δεν πρέπει, μόνο και μόνο για να κερδίσουν χρήματα με αθέμιτα μέσα. Είπε ένας συμπατριώτης τους, δικός τους προφή­της: «Οι Κρητικοί είναι πάντα ψεύτες, θηρία ανήμερα, οκνηροί κοιλιόδουλοι».  Αυτός ο λόγος είναι αληθινός. Γι’ αυτό να τους ελέγχεις αυστηρά, ώστε να έχουν τη σωστή πίστη και να μην προσέχουν σε ιουδαϊκούς μύθους και σε εντολές ανθρώπων που αποστρέφονται την αλήθεια.

___________________________________________________________________________

 

Ευαγγελικό Ανάγνωσμα

Πρωτότυπο Κείμενο (Μκ. 11: 27-33)
 
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, ἦλθεν ὁ ᾿Ιησοῦς πάλιν εἰς Ἱεροσόλυμα· καὶ ἐν τῷ Ἱερῷ περιπατοῦντος αὐτοῦ, ἔρχονται πρὸς αὐτὸν οἱ Ἀρχιερεῖς καὶ οἱ Γραμματεῖς καὶ οἱ Πρεσβύτεροι, καὶ λέγουσιν αὐτῷ· Ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιεῖς; καὶ τίς σοι τὴν ἐξουσίαν ταύτην ἔδωκεν, ἵνα ταῦτα ποιῇς; Ὁ δὲ ᾿Ιησοῦς ἀποκριθεὶς, εἶπεν αὐτοῖς· Ἐπερωτήσω ὑμᾶς κἀγὼ ἕνα λόγον, καὶ ἀποκρίθητέ μοι, καὶ ἐρῶ ὑμῖν ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ. Τὸ βάπτισμα ᾿Ιωάννου ἐξ οὐρανοῦ ἦν, ἢ ἐξ ἀνθρώπων; ἀποκρίθητέ μοι. Καὶ ἐλογίζοντο πρὸς ἑαυτοὺς λέγοντες· ἐὰν εἴπωμεν, ἐξ οὐρανοῦ, ἐρεῖ· Διὰ τί οὖν οὐκ ἐπιστεύσατε αὐτῷ; Ἀλλ᾿ ἐὰν εἴπωμεν· Ἐξ ἀνθρώπων; ἐφοβοῦντο τὸν λαόν· ἅπαντες γὰρ εἶχον τὸν ᾿Ιωάννην ὅτι ὄντως προφήτης ἦν. Καὶ ἀποκριθέντες, λέγουσι τῷ ᾿Ιησοῦ· Οὐκ οἴδαμεν. Καὶ ὁ ᾿Ιησοῦς ἀποκριθεὶς, λέγει αὐτοῖς· Οὐδὲ ἐγὼ λέγω ὑμῖν, ἐν ποίᾳ ἐξουσίᾳ ταῦτα ποιῶ.
Νεοελληνική Απόδοση
 
Εκείνο τον καιρό, έρχονται πάλι στα Ιεροσόλυμα. Ενώ περπατούσε ο Ιησούς στο ναό τον πλησιάζουν οι αρχιερείς, οι γραμματείς και οι πρεσβύτε­ροι, και του λένε: «Με ποια εξουσία τα κάνεις αυτά; ή ποιος σου έδωσε αυτή την εξουσία να τα κάνεις αυτά;» Κι ο Ιησούς τους απο­κρίθηκε: «Θα κάνω κι εγώ σ’ εσάς μια ερώτηση κι απαντήστε μου· και τότε θα σας πω με ποια εξουσία τα κάνω αυτά: Το βάπτισμα του Ιωάννη προερχόταν από το Θεό ή από τους ανθρώπους; Απαντήστε μου». Και συζητούσαν μεταξύ τους λέγοντας: «Αν πούμε ότι προερ­χόταν από το Θεό, θα μας πει, “γιατί λοιπόν δεν τον πιστέψατε;” Αλλά και πώς να του πούμε, “από τους ανθρώπους;” — φοβούν­ταν το λαό, γιατί όλοι θεωρούσαν τον Ιωάννη προφήτη. Κι απο­κρίθηκαν στον Ιησού: «Δεν ξέρουμε». Τους λεει τότε κι ο Ιησούς: «Ούτε κι εγώ σας λεω με ποια εξουσία τα κάνω αυτά».
Back To Top