Την Κυριακή 14 Νοεμβρίου 2010 εκοιμήθη εν Κυρίω ο σεβαστός Οικονόμος π. Αντώνιος Ν. Παπανικολάου, ο οποίος υπηρετούσε στον Ιερό Ναό Παναγίας Αγίας Νάπας πέραν των πενήντα χρόνων.

Ο Οικονόμος π. Αντώνιος Παπανικολάου γεννήθηκε στις 3 Ιουνίου 1913 στην Αγία Νάπα από βιοπαλαιστές γονείς. Ο ιερέας πατέρας του, π. Νικόλας Παπαιωάννου, διετέλεσε και αυτός ως εφημέριος στον Ιερό Ναό Παναγίας στην Αγία Νάπα. Η μητέρα του πρεσβυτέρα Παρασκευή (το γένος Αντώνη Ξίδια ) ευτύχησε να μεγαλώσει 7 παιδιά 3 κορίτσια και 4 αγόρια.

Ο πατήρ Αντώνης πέρασε δύσκολα παιδικά χρόνια ένεκα της φτώχειας και της ανέχειας που ταλάνιζε τον κόσμο εκείνη την εποχή. Φοίτησε για πολύ σύντομο χρονικό διάστημα στο δημοτικό σχολείο της γενέτειράς του, το οποίο εγκατέλειψε για να εργαστεί στα κοπάδια του παππού του ενισχύοντας έτσι οικονομικά την οικογένειά του.                    Μικρό παιδί έψελνε μαζί με τον αδελφό του Αναστάση (Κασσιή) στην εκκλησία του χωριού τους βοηθώντας τον ιερέα πατέρα τους στις διάφορες λειτουργίες.  

          Αρραβωνιάστηκε το 1932 την ομοχώρια και συνομήλική του Δέσποινα Ζουβάνη Μιχαήλ το γένος Χατζιηζουβάνη, την οποία παντρεύτηκε το 1938. Ο Θεός του χάρισε 4 παιδιά. Τον Νικόλαο, το Ζουβάνη, την Παρασκευή και τον Ανδρέα.

                    Το 1944 λαμβάνει την απόφαση να εγκαταλείψει τις γεωργικές ασχολίες του και να γίνει ιερέας υλοποιώντας το παιδικό του όνειρο. Με βαθιά προσήλωση στα χριστιανικά του ιδεώδη και παρά τις αντίξοες συνθήκες για την τότε εποχή κατορθώνει τελικά να εισαχθεί στην ιερατική σχολή. Το 41ο έτος της ηλικίας του στάθηκε παράγοντας ανασταλτικός για την αποδοχή του. Εντούτοις η μεγάλη επιμονή και υπομονή του καθώς και η βαθιά, ενδόμυχη πίστη του τον βοηθά τελικά να εισαχθεί στην ιερατική σχολή το Μάιο του 1945. Η φοίτηση του διήρκεσε 3 χρόνια.

          Στις 17 Οκτωβρίου 1956 χειροτονείται διάκονος στην εκκλησία της Αραδίππου από τον μακαριστό Μητροπολίτη Κιτίου κυρό Άνθιμο και τον επόμενο χρόνο πρεσβύτερος στον Ιερό Ναό Αγίου Λαζάρου Λάρνακας και πάλι από τον μακαριστό Μητροπολίτη Κιτίου Άνθιμο. Το 2000 Ο τότε Χωρεπίσκοπος Τριμυθούντος και νυν σεπτός Ποιμενάρχης μας, Μητροπολίτης Κωνσταντίας – Αμμοχώστου κ. Βασίλειος του απένειμε το οφίκιο του Οικονόμου, τιμώντας τον για τη μεγάλη προσφορά του στην εκκλησία και την κοινότητα της Αγίας Νάπας.

            Τα τελευταία χρόνια λόγω του γήρατος και των ασθενειών ήταν αναγκασμένος να βρίσκεται περιορισμένος στο σπίτι του, απολαμβάνοντας την φροντίδα και την αγάπη των παιδιών και εγγόνων του μέχρι και την ώρα της προς Κύριον εκδημίας του.

            Η εξόδιος ακολουθία τελέστηκε στον Ιερό Ναό Παναγίας Αγίας Νάπας τη Δευτέρα 15 Νοεμβρίου, στις 11:00 π.μ. προϊσταμένου του Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Κωνσταντίας – Αμμοχώστου κ. Βασιλείου και στην παρουσία πολλών ιερέων και πιστών του Δήμου Αγίας Νάπας, αλλά και της ευρύτερης περιοχής. 

Ο Πανιερώτατος στον επικήδειο λόγο του αφού εξήρε την μεγάλη προσφορά του μακαριστού π. Αντωνίου, τόνισε ότι «η ιερωσύνη δεν περιορίζεται στα πλαίσια της παρούσης ζωής.  Η ιερωσύνη ενώ τελείται στον κόσμο αυτό και εντός του χρόνου, εντούτοις σπάζει το φράγμα του χρόνου και εισέρχεται στην αιωνιότητα, στη Βασιλεία του Θεού. Έχουμε λοιπόν την ελπίδα, αλλά και τη βεβαιότητα, ότι ο π. Αντώνιος συνεχίζει πλέον να λειτουργεί και ενώπιον του Επουρανίου Θυσιαστηρίου!».

 

Ας είναι αιωνία η μνήμη του!